Aram Tahtacıyan’ın Galata Kulesi Projesi
Eğer Aram Tahtacıyan’ın projesi kabul edilseydi Galata Kulesi şimdikinden çok farklı bir görünümde olacaktı.
2006 yılında İstanbul’un tarihi eserlerinin harita üzerinde işaretlenmesi ve fotoğraflanması ile ilgili projede çalışırken web üzerinde bu eserlerle ilgili kaynak bulunmadığını fark ettim. Amatörce bir blog üzerinde gezdiğim noktaların fotoğraflarını ve hikayelerini Haziran 2007’de paylaşmaya başladım. Zamanla www.hayalleme.com büyüdü her gün yüzlerce kişi tarafından ziyaret edildi.
Eğer Aram Tahtacıyan’ın projesi kabul edilseydi Galata Kulesi şimdikinden çok farklı bir görünümde olacaktı.
Dolmabahçe Saray Tiyatrosu’na bakıyorsunuz. 1859 yılının başında yapımı biten tiyatroda 12 Ocak 1859’da Naum Tiyatrosu tarafından Luigi Ricci’nin “Scaramuccia” operası ilk olarak sergilenir. Sultan Abdülaziz tahta çıkınca bütçe kısıntısı nedeniyle kapatılır ve 1863’te bir yangında içi kullanılmaz hale gelir.
Daha önce bir yazıda “Acaba hangi fotoğraflara misafir oldunuz?” sorusunu sormuştum. Benzer bir durum ile dün karşılaştım. Twitter’da paylaştığımız eski fotoğrafta Seda Hanım dedesine rastladı. Seda Hanım Instagram hesabında bu güzel rastlantıyı şu cümlelerle anlatmış.
Sokak isimleri bir semt hakkında bilgi edinmek için önemli ipuçları barındırır. Çemberlitaş’tan geçerken Peykhane Sokak’ı görürsünüz. Bu ilginç ismin nereden geldiğini küçük bir araştırma ile bulabilirsiniz.
Elimde tuttuğum #sokak tabelası tam okunmasa da “Beşir Fuat Sokak” a ait. Beyoğlu’nda bir sokakta asılıydı. Sokağa ismini veren Beşir Fuad ilginç bir fikir adamı. İntihar ederken yaşadıklarını bir mektuba yazdığında 35 yaşındaydı ve 1887 yılıydı.
1930’lu yılların sonları… Unkapanı Köprüsü’nden Bozdoğan Kemeri’ne kadar olan Atatürk Bulvarı ilk etabının açılma çalışmalarından bir kare.
Eski ve yeni fotoğrafları yan yana getirerek zamanın kente etkisini çarpıcı şekilde görmek mümkün oluyor.